اشعار

با وجودی که پدرجان گله خیلی دارم            نـوۀ فـاطـمـه ام حـوصلـه خـیـلی دارم

وسـط آن همه اسبـاب جـسـارت بر ما            نفـرت از سلـسله و هـلهـله خیلی دارم

---

قـد کـشیدم بزنم بوسه به رویت بر نی            دیـدم از گـونـۀ تو فـاصله خـیلی دارم

باعـث زحـمـت جـمـع اسـرا من بودم            خجلت از عمه در این قافله خیلی دارم

با وجودی که سر از پیکر تو شمر برید            من شکایت ولی از حرمله خیلی دارم

: امتیاز

بردن نام تو هر چند خطـر داشت پدر            دخترت عشق تو را مد نظر داشت پدر

ذره ای تــرس بـه دل راه نـدادم زیـرا            دخترت مثل علمدار جگـر داشت پدر

---

عمه نگذاشت که اطفال تو سیلی بخورند            قـافـلـه در هـمـۀ راه سپـر داشت پـدر

چوب زد بر لب تو تا که مرا زجر دهد            این یزید از دل من خوب خبر داشت پدر

آنـقـدر زیـر لـبـم ذکـر خــدا را گـفـتـم            تاکه دست از سر لبهای تو برداشت پدر

غنچه ای بودم و از ساقه شکستند مرا            ضربۀ دست عدو حکم تبر داشت پدر

بهترین وقت ملاقات خدا نیمه شب است            دخترت وقت سحر قصد سفر داشت پدر

: امتیاز

کنج خرابه حالم از این غم خراب شد            پیراهـنم ز خـون سرِ تو خضاب شد

خیلی برای خشکی لبهات گریه کرد            دیـدم کـنـار آب فـرات عمه آب شد

---

بابا، کنیزه خانۀ زهـرا به شهر شام            از خیر عمه بود که عالی جناب شد

بازار برده ها و یتـیمان و شهر شام            خرج سفـر میان خـرابه حساب شد

سهم سر تو نیزه شد و سهم دخترت            در بین کـاروان اسـیـری طناب شد

رنج سفر به قیمت وصلت خریدنی است            درد رقـیـه دیــدن بـزم شــراب شـد

آوای غـربـتت به دلم چنگ می زند            حالم ببـین شبـیـه به حال ربـاب شد

بابا دعـای دخـتـر تو بین هر نـماز            کنج خـرابه پیش سرت مستجاب شد

: امتیاز

من دسته گـل پـرپـر گـلـزار حسینم            من شـمع فـروزان شب تـار حسیـنم

من کنج قـفـس مرغ گرفـتار حسینم            من عـاشق دل باخـته و یـار حـسینم

---

من کـعـبـۀ دل قـبـلـۀ جـان همه هـستم

سـر تـا بـه قـدم آیـنـۀ فـاطـمـه هـسـتـم

هر چند ستم دیده و مظلوم و صغیرم            در گوشۀ ویرانه گرفـتـار و اسیـرم

ای مـردم عـالـم مـشمـارید حـقـیـرم            کز جانب سر سلسلۀ عـشق، سفـیرم

با گـریـۀ پـیـوستـه و غـم هـای نـهـانـم

حـاکـم به دل و جـان همه خـلق جهانم

در بحر شرف گوهر یکدانه منم من            بر شمع ولا سوخته پـروانه منم من

بر اهل عـزا مـاه عـزاخـانه منم من            امـیّـد دل عـاقـل و دیـوانـه مـنـم من

من فـاطـمـۀ کـوچک و ناموس خـدایم

پــیـغــامـبـر خــون تــمــام شـهــدایــم

ای خـلـق گـرفـتـار بـیـائـیـد بـیـائـید            در خـانۀ من دست گـدائی بگـشائـید

بر دامن ویـرانـۀ من چهـره بـسائـید            و زخاک درم رنگ غم از دل بزدائید

من کـودکـم امـا به خـدا کودک وحـیـم

در آل عـلـی فـاطـمـۀ کـوچـک وحـیـم

اسلام، شفـا یافت ز خـون جگـر من            توحـید، چراغی است ز آه سحر من

بـگـذار بـخـنـدنـد به اشک بصر من            وز چار طرف سنگ ببارد به سر من

جـان دو جـهـان در بغـلم بـاز کـشیـده

بـا دست خـدائـیـش ز من نـاز کـشیـده

امروز اگـر گـوشۀ ویـرانه غـریـبـم            رفته است ز کف سلسلۀ صبر و شکیبم

بیـمـارم و بر درد همه خلق طبـیـبم            جان بر کف و خود منتظر وصل حبیبم

زود است که لب بـر لـب بابا بگـذارم

تـا سـر به سـر شـانـۀ زهـرا بـگـذارم

امشب شب وصل است دلم داده گواهی            نوری به سویم پر کشد از قلب سیاهی

خورشید به ویرانه سرایم شده راهی            ویـرانـۀ من پُـر شـده از نـور الهـی

آوای مـــنــادی بـه مـن زار رســیــده

جـان پـیـشکـش آریـد که دلـدار رسیده

یار آمده با طلعت همچون قمرش باز            گردد زطبق باز به من چشم ترش باز

روشن شده این خسته، چراغ سحرش باز            ای دست، کمک کن که بگیرم به برش باز

تـا روی ورا بـر روی قـلـبـم بگـذارد

افـسوس که دستـم به بـدن تـاب نـدارد

ای سر چه شد امشب به من زار زدی سر            از لطف، بر این مرغ گرفتار زدی سر

صد بار مرا کشتی و یک بار زدی سر            چون بود که در خانۀ اغیار زدی سر

در گوشۀ ویران، قمر من شدی امشب

از لطف، چراغ سحـر من شدی امشب

مهـمان منی سفـرۀ رنگـین مرا بین            دست تهی و سیـنۀ سنگـین مرا بین

رخـسار کبود و سرخـونین مرا بین            در تـلخی غم لحظۀ شیرین مرا بین

گر دست دهـد پـای دویـدن ز تو گیرم

آن قـدر به دور تو بگـردم که بـمـیـرم

بین عاشق صد بار زغم مردۀ خود را            بر شانۀ جان، کوه ستم بردۀ خود را

برگیر به بر طوطی افسردۀ خود را            در گوشۀ ویران، گل پژمردۀ خود را

صد کوه غم از کودک تو خم نکند پشت

ای مونس جان درد فراق تو مرا کشت

بگـذار رها گـردد، جان از بـدن من            بـگـذار بود نـام تو آخـر سـخـن من

بـگـذار شود پـیـرهـن من کـفـن من            بگذار به ویـرانه شود دفـن، تن من

دردا که عدو دوخت زخواندن دهنم را

میثم بـرسـان بر هـمه عـالـم سخـنم را

: امتیاز

از محـرم، حـرمی دور و برِ ماه کشید            از دو چشم من و تو تا حرمش راه کشید

در کویر من و تو روضه گرفت و آنگاه            آب شیرین حیات از دل این چاه کشید

---

روضه خواند و ره صد سالۀ ما یک شبه شد            این همه فاصله را یک شب ِکوتاه کشید

مجلس روضۀ خود را که مزیّن فرمود            تا بهشتش همه را برد و به همراه کشید

عده ای را به هوای حرمش مهمان کرد            عـده ای را دم در خـادم درگـاه کـشیـد

این بهشتی است که نهر و می و ساقی دارد            این بهشتی است که ارباب به دلخواه کشید

در محرم، حرمی دارم و دلخوش هستم            که مرا گـریـه کن این حـرمِ ماه کشید

 گریۀ من به فـدای جگـر سوخـته اش            که دلش آب شد از بس جگرش آه کشید

: امتیاز

صد شکر میکنم که گرفتار تو شدم            منّـت نـهـاده اى و عـزادار تو شـدم

احـرام عـشـق بسته به میـقـات آمدم            حیران کوى وصل به دیدار تو شدم

---

یک عمر روسیاهى من را حلال کن            کـردم گـنـاه و بـاعـث آزار تو شدم

تا خویش را عزیز کنم نذر مـادرت            یا ایـهـا الـغـریب طـرفـدار تو شـدم

سر بند نوکرى تو بستم به این امید            تو میخرى مرا سوى بازار تو شدم

این اشگ را که راه گرفته ز چشم تر            دارد نشان که محرم اسرار تو شدم

تا گـم شدم مـیان ره غـفـلت و گـناه            راهى به راه عشق ز انوار تو شدم

بر جان خریده ام همه زخم زبان خلق            بر نام تو قـسم همه جـا یـار تو شدم

تا خـواستـم به نـوکـریت کم بیاورم            نـاخـواسته دخـیـل عـلـمدار تو شدم

ما راهـیـان کـرب وبـلائـیـم تـا ابـد            سـیـنـه زنـان خـون خـدایـیـم تـا ابـد

: امتیاز

قـبـلـه نـمـای اهـل ولا کـربـلای تو            دارد هـمیـشه بوی خـدا نیـنـوای تو

تـا تو دلـیـل راه منی، گـم نمی شوم            راه بهشت می رود از روضه های تو

---

عشق شما خوش است ز گهواره تا به گور            خوشبخت آنکه پیر شد آقا به پای تو

پهلو زند به کوثر و تسنیم و سلسبیل            ته مانـده ای ز چایی داغ عـزای تو

حُسن ختام بهتر از این میشود مگر؟            شد روسفید " جونِ" سیاه از دعای تو

از کربلا به کوفه و از کوفه تا به شام            شد پـرچـم خدا سر از تن جدای تو

از حنجـر بریدـۀ خشکیده ات هـنوز            آید به گوش عـالـم هستی صدای تو

در شعـلۀ محرم تو کـائنات سوخت            سنگ است آن دلی که نسوزد برای تو

هرگز نمیرد آنکه دلش زنده شد به عشق            فانی است کل عالم و باقی بقـای تو

: امتیاز

بی حـیـایی پیکـر دینِ مرا فـرسوده است           غفلت از صاحب زمان بر درد من افزوده است

از دل زهـرایـی آقـا خـجـالـت مـی کـشم           آن قدر از معصیت کردن دلم آلوده است

---

چون توسل می کنم مادر مرا هم می خرد           بی توسل کردنم این توبه ها بیهوده است

من دلم گرم همین بازار عشق و عاشقی است           چون پیمبر بارها این جمله را فرموده است:

هر کسی غافل شد از قرآن و راه اهل بیت           راه را گم کرده و بی راهه را پیموده است

جان فدای شاه عطشانی که از روز ازل           وسعت رحمت میان روضه هایش بوده است

در عـزایش هـر کسی انـدازۀ بال مگـس           اشک ریزد، در قیامت راحت و آسوده است

: امتیاز

این بیرق و سیاهی ماتم مقدس است            آب و هوای تکیه برایم مقدس است

اشک برای تو بخدا ارث مادری ست            این قطره های جاری شبنم مقدس است

---

فرمـود امام صـادق علیه السلام که            چون گریه کرد بر غمت آدم مقدس است

در شش شبانه روز زمین آفریده شد            شش گوشه ات برای خدا هم مقدس است

تو انتـهـای دار و نـدار مـنی حسین            دیدی چقدر دار و ندارم مقدس است

در بین ماه های خـدا جـور دیگـری            بر ما هلال ماه محـرم مقـدس است

: امتیاز

نام حـسین را که نـوشتـم قـلم گریست            اول قـلم گریست سپس دفترم گریست

هر چند باعث همۀ گریه ها (غـم) است            اما همین که داغ تو را دید غم، گریست

---

با ارزش است پیش تو و مادرت حسین            آن چشمها که از غم تو دم به دم گریست

اشکی نداشت چشم من از کثرت گناه            آن را به حق فاطمه دادم قسم، گریست

خوشبخت آن که بین حسینیه گریه کرد            خوشبخت تر کسی که میان حرم گریست

گوشه به گوشه کرببلا روضه های توست            اینگـونه بود زائـر تو هر قـدم گریست

یک قطره اش شفاعت یوم الورود ماست            چشمان ما برای تو با این رقم گریست

در روز حشر حسرت بسیار می خورد            هر کس که در مصیبت ارباب کم گریست

: امتیاز

حـسیـن آییـنـه دار جـمـال توحید است            حسین جلـوه نـمای جـلال توحید است

حسین منحصراً واصل الی الحق است            حـسین مـظهـر تام کـمـال توحید است

---

خدا برای خودش حجّت موجّه ساخت            حـسین معـجـزۀ بی مثـال توحـید است

مقـام اول خـلـقت به حضرت حق داد            طلای سیـنـۀ خالـق مـدال توحید است

اسـاس مـکـتـب یـكـتـا پـرسـتی عـالـم            چه مستند، سندی در قبال توحید است

به راه غیر مرو! کعبه گم نکن حاجی            ره حـسیـن، ره اتـصـال تـوحـید است

شعور هر که ندارد! بما چه مربوط است            که شور سینه زنی اوج حال توحید است

حرامزاده سرش را چه بد جدا میکرد            حسیـن ذبـح عـظـیم حلال توحید است

هـزارپـاره شد او! تا احـد به جـا مـاند            چه شرحه شرحه تنی! شرح حال توحید است

: امتیاز

پخش سبک

مـا بـرای حسینـیم، نوکـرای حـسیـنـیم            عـمـریه زیـر دین کـربـلای حـسیـنـیـم

کربلا عرش اعلای دنیاست            کـربـلا قـبلۀ سیـنه زنهاست

---

کـربـلا قـطعه ای از بهشتِ            کـربـلا خانــۀ آخـر مـاست

مـا گـرفـتار و دلـداه های حـبـیـبـیـم

ما همه گریه کن های شیب الخضیبیم

آه بـرا دیـدن کـربـلا بـی شکــیـبـیـم

یـا حـسـیـن مـا مـبــتـلایـیـم            عــاشــقــای کــربـــلایــیــم

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

ای که شور آفـرینی، ذکر اهـل یـقـینی            جان زهـرا بیا و، ما رو کن اربعـینی

ما بـدون تو چـیـزی نداریم            تا که روز قـیـامت بـیـاریـم

هرچه داریم حسین از تو داریم            ما بهشت و ز لطف تو داریم

تـو هــمـه آبـروی گـدا هـسـتـی آقـا

تـو امـیـر دل شیعـه ها هـسـتـی آقـا

تو شـهـنـشـاه کـربـبـلا هـسـتـی آقـا

ذوب در ذات خـــــدایــــی            ای امــیـــر کــربـــلایــــی

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

********************* طلیعۀ ماه محرم *********************

فصل غم آمد از راه دم به دم می کشیم آه            روزیمان کرده زهرا نوکری توی این ماه

حال و روز زمین غصه داره            سفـرۀ روضه پهـنِ دوبـاره

جبرئیل امین روی پرهاش            پیرهـن مشکـیمان و میـاره

آه بـازم قـصـۀ گــریـه دار مـحــرم

آه غـم و غـربـت بـی شـمـار محـرم

آه بـازم روضـه های نـگـار محـرم

آمـــــده مــــــاه مــــحـــرم             نــــالــــه و آه مــــحـــــرم

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

اشکهامان دانه دانه می چکه روی گونه            گـریـۀ بر غـم تـو، شـرط ایـمـانـمـونه

عشـقمان گریه توی عزاتِ            دیــدن صـورت نــوکــراتِ

شوقـمان تو شبهـای محـرم            خوردن چاییِّ روضه هـاتِ

ما اسیـر و گـرفـتار زلف تو هستیم

ما دخـیـل گـدایی به لطف تو بستـیم

ما به شوق نگاهت تو روضه نشستیم

عـاشــق تو جـان که مـیـده            بـــا ولای تـــو شــهـــیـــده

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************** مسلم بن عقیل علیه السلام ******************

شور طوفانی عشق، نور مهمانی عشق            مسلم بن عقـیل ای، مرد بـارانی عـشق

تـو سـفـیـر کـلام حـسـیـنـی            پیک عـشق و پیام حـسیـنی

ای عـلمدار و داماد حـیـدر            ذوالـفــقـار قـیـام حـسـیـنـی

تو پـرستـوی تنهای چـشم انتظاری

تو گرفـتـار و بی تـاب دیـدار یـاری

آه تـو ســردار بـی ادعـای نـگـاری

مونـس و غـمخـوار ارباب            مــیـــثــم بـــر دار اربـــاب

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

تـیـغ بُـرّان کوفـه، شـیـر غـرّان کوفـه            یک تنه لشگـری تو، بین میـدان کوفه

عـاشق و بی قـرار وصالی            از عـقیلی و حـیدر خصالی

جـلـوۀ هــاشــمـیــونـی آقــا            توی جنگ آوری بی مثالی

ای که حیران رزمت شجاعان کوفه

ای گرفـتـار خـشمت گـریبان کـوفه

آه شکسته به پـای تو پیـمـان کـوفـه

روشـنـیِّ چــشــم حـــیـــدر            خشم تو چون خـشم حـیـدر

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

******************** ورود به کربلا ***********************

بـه عجـب کـربـلایـی، وادی آشـنـایـی            مست بوی تو هستم، سرزمین خـدایی

روی دوش تو بـار امـانـت            تـربـت تـو شـفـا و اجـابـت

صحـنـۀ محـشـر عـاشقـانی            میشه بر پا در اینجا قیامت

آه تو تـفـسـیـر زیبای آیـات عـشـقی

آه تو مُهـر قـبـول عـبـادات عـشـقی

آه تو خاک شهـیدان سـادات عـشقی

کـربــلا ای خــاک زهـــرا            ســرزمــیـن پــاک زهـــرا

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

تـیـر دلبـر رها شد، نـیـنـوا نـیـنـوا شـد            از قـدم های زینب، تـربتـش کیـمیا شد

موج غیرت به ساحل رسیده            لشگری از ملک صف کشیده

کربلا از سر شور و مستی            پـیـش آقـا گـریـبـان دریــده

آه زمین و زمـان مات روی حسینِ

آه نفس ها پُر از عطر و بوی حسینِ

آه می عـاشـقی در سـبـوی حـسـیـنِ

نــور یـاسـیـن پــور طـاهـا            خیمه زد در دشت و صحرا

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

**************** حضرت رقیه سلام الله علیها ******************

دخــتـر شــاه دیــنـم، زادۀ بــهـتـریـنـم            مثل زینب غـیـورم، من غرور آفـرینم

من قـناریِّ در شور و شینم            من بـرای پـدر نـور عـیـنـم

مـاه تـابـان شـب هـای بـابـا            باب حاجات و باب الحسینم

من نفس های محـزون خـون خدایم

من که زهـرای بی تاب دشت بـلایم

آه شده کـنـج ویـرانـه کـرب و بلایم

مـن پـــنــاه عـــالــمــیــنـــم            آخــریـن حـرف حـســیـنــم

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************************************

من که زهـرا مرامم، تحت امـر امامم            حیدری مذهب هستم، فاتح شهر شامم

خـطبـۀ گریه ام آتـشـیـن بود            حرف اشکم فقط حرف دین بود

اسـتــواری مـن پــای بــابـا            کار ایمان و صبر و یقین بود

آه مـنـم از تـبـار شـهـیـدان عـاشـق

آه گـل یـاسم اما شدم چون شـقـایـق

آه شــدم کـشـتـۀ راه قــرآن نــاطـق

ســایـــه ای از بـــوتــرابــم            کـــشــتــۀ راه حـــجـــابـــم

ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان، ای حسین جان

****************** حضرت قاسم علیه السلام ******************

مجـتبـایـیِّ شیـدا، قـامتـت سـرو رعـنا            توی رگهات همیشه جاریه خون زهرا

وارث هـیـبت مـرتـضـایـی            جـلـوۀ عـصمت مجـتـبـایی

بس که شیـرینی و دلربایی            فـاتـح قـلـب خـون خــدایـی

تو که سیـراب جام می ناب عـشقی

تو سرانجـام زیبا و جذاب عـشـقـی

تو نگینی در انگشت ارباب عـشقی

تــو بــهـــار کـــربـــلایـــی            یـــادگــار مـــجـــتـــبــایــی

تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی

****************************************

مرد این جاده هایی، ساده و بی ریـایی            هم حسن هم حـسیـنی، قـاسم کـربلایی

مثـل عـباسی تو در نجابت            حیدر دیگه ای تو شجاعت

بعد تو هر کسی گیر عشقِ            از تو می گیرد اذن شهادت

آه صدای تو رو می شنـاسند گـداها

آه چقدر مثل بابا شدی یابن الـزهرا

آه به لبخـندت آرام میـشه کـل دنـیا

فــکــر امـــداد حــسـیــنــی            شـاخ شـمــشـاد حــســیـنـی

تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی، تو یتیم مجتبایی

**************** حضرت علی اصغر علیه السلام ****************

ای سلیـمان ارباب جـان جانان ارباب            می درخشی علی جان روی دستان ارباب

ما کویریم و دریا تو هستی            قـوت قـلب زهـرا تو هستی

حضرت نور و باب الحوائج            ذکـر سـقـای بابا تو هـستی

تـو دعـای قـنـوت نـمـاز حـسـیـنـی

تو نفس های راز و نـیـاز حـسـیـنی

آه تو رزمـنـدۀ سـر فـراز حـسـیـنی

الــدخـیــل ای مــاه اربــاب            ای شـــکـــوه راه اربــــاب

ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان

****************************************

شور شیرین عشقم فجر و یاسین عشقم            سـورۀ کـوثـرم من، حامی دین عـشقـم

زمــزم کـعـبـۀ کــربــلایــم            حاجـی کـوچک این منـایـم

از تـمام صفـاتـم همیـن بس            من عـلی اصغـر مـرتضایم

من اسـیـر غـم سـرور این جـهـانـم

مـن گــل پــرپــر شـــاه آزادگــانــم

مــن فـــدایــیِّ راه امـــام زمـــانـــم

پـــای پــیــمــان الــســـتـــم            حـیـدر شش مـاهـه هـسـتـم

ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان

**************** حضرت علی اکبر علیه السلام *****************

آیـۀ هــل اتـایـی، یــوسـف کــربـلایـی            تار و پود حـسیـنی، ای جـوان خـدایی

ای تـجــلــیِّ انــوار قـــرآن            قـلـۀ صبر و ایثـار و ایـمان

نام حـیـدر بـرازنـدۀ تـسـت            ای علی اکبر سر به داران

تـو قـــرار دل خــاتــم انــبــیــایــی

تـو تـجــلــی ذات رســول خــدایـی

تو عـقـیـق یـمـانـیِّ کـرب و بـلایـی

جـمـلـه حـیـران تو هـسـتـیم            مـا مـسـلـمـان تـو هـسـتـیـم

ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان

****************************************

ای پیـمبـر شمائل، ای حسیـنی فضائل            در مـقــام امـامـی، بـا هــزاران دلائـل

خـنــدۀ تــو بـهــار حـسـیـنِ            روی تـو مستـجـار حـسیـنِ

قلب عـالـم همه بی قـرارت            قـلـب تـو بـی قـرار حـسیـنِ

تو تـمـنـای شـیـدای لـیـلایـی اکـبـر

تو جـواب دعـاهای زهـرایـی اکـبر

تو هـمه دلخـوشی های بابایی اکـبر

سـربـلـنـد و سـر به زیـری            مـثـل حـیــدر بـی نـظـیـری

ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان، ای عـلـی جـان

***************** حضرت عباس علیه السلام ******************

مرد دریا اباالفضل، عبد شیدا اباالفضل            عـشـق اهل زمیـن و آسمانها اباافضل

هرکجا که توباشی صفا هست            عشق تو تو تموم دلا هست

بـردن نام تو یا ابـا الـفـضل            تو گرفـتاریا فی البـداهست

ای امـیـد دل نـا امـیـدا ابـا الـفـضـل

ای هـمـه آرزوی شهـیـدا ابا لفـضل

ای یـل لـشگـر آل طاهـا اباالـفـضل

تــو پــنـــاه عــالــمــیـــنـی            کـاشـف الـکـرب حـسـیـنـی

یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل

****************************************

ای علمدار محبوب سر به زیری و محجوب            پیش خشم نگاهت، دشمنان تو مغـلوب

وارث صاحب ذوالـفـقـاری            تـوی اوج بـلا دیـن مـداری

تو همانی کـه وقـتی امامت            بی قراره تـو هم بی قراری

آه تو سقای صحرای لب تشنه هایی

آه قـمــر زاده و مــاه آل عــبــایــی

آه شـهـیـد وفـای بـه عــهـد خـدایـی

ذکـر مــولا یـا ابـاالـفـضـل            عـشق زهـرا یا ابـاالـفـضل

یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل، یـا ابـا الـفـضـل

: امتیاز

پخش سبک

ای کـریم کـریما حـسین جـان            لالۀ سـرخ زهـرا حسیـن جان

ما هـمه سـائـل کوی عـشـقـیم            فَـتَصَـدّق عَـلَـیـنـا حسین جـان

---

ای رکـن ایـمـان ما ** ای دیـن و قـرآن ما ** ای بهـتـر از جـان ما

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

چِـشـمـم از مــاتـم تـو پُـر آبِ            درد من از غـمـت بی حـسابِ

صــدقــه بــر گــداهــا ثــوابِ            تـحـت قُــبّـت دعـا مـستـجـابِ

آه، یا حسین یا مـولا ** آه، ذکر عـرش اعـلی ** آه، کـربلا کـربـلا

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

************** مسلم بن عقیل علیه السلام ************

ای گـل یاس و ریحـان زهـرا            یـوسف مـلـک کـنـعـان زهـرا

کوفیان جمله در فکر جـنگـند            ره عوض کن شها جان زهرا

آه کوفه غـرق ننگِ ** آه کـارشان نیـرنگِ ** آه رزق زیـنب سنگِ

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

بـــر لـــبــم آه ســـرد ولایــت            قــلـب مــن کــوه درد ولایـت

رهـبـرا کن نظـر بر سفـیـرت            کـه شـده کـوچـه گـرد ولایـت

آه از غـمت بشکستم ** آه از سبویت مستم ** آه سر به دارت هستم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

**************** ورود به کربلا *****************

مـوسـم مـحــشـر نـیــنــوا شـد            قـلـب زینب به غـم مبـتـلا شد

خـیـمـه اشک زهـرا به پـا شد            قـــافـــلــه وارد کــربــلا شــد

آه با دو دست سـقـا ** آه خـیـمه ها شد بر پـا ** آه نـالـه دارد زهـرا

آه ای غـــریـب مــادر، آه ای غـــریـب مــادر، آه ای غـــریـب مــادر

*******************************************

 نـاله دارد فـلک تـا به محشر            از غـریـبـی فـرزنــد حــیــدر

دخت زهرا به محـمل نـشسته            گرد او عـون و عباس و اکـبر

آه ای امـان از آن دم ** آه از هـجـوم مـاتـم ** آه زیـنب و نـامحـرم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

************ حضرت رقیه سلام الله علیها ************

گشته ویـرانه امشب چـراغان            شد خـرابه پر از عِطـر جانان

در کـف عــمـه آیـیـنـه قــرآن            مـاه مـن آمــده کــنـج ویــران

آه لالـه گـون حـنجـرم ** آه ای دل و دلـبـرم ** آه یـار بـی پـیـکـرم

یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم، یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم، یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

دل به عشق تو گردیده زنجیر            مـونـسـم نـالـه و آه شـبـگـیــر

هستم از زندگی ای پدر سیـر            کـربـلا تـا خـرابـه شـدم پـیــر

آه ای پدر افسردم ** آه همچو گل پژمردم ** آه بسکه سیلی خوردم

یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم، یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم، یـا اَبــتـا یـا مـظـلـوم (۲)

************* طفلان زینب سلام الله علیها ************

مـا دو رزمـنـدۀ راه عـشـقـیـم            فـانـی و والــهِ مــاه عـشـقــیـم

هــر دو ســربــاز راهِ ولایـت            هـر دو دلــدادۀ شـاه عـشـقـیـم

آه هـر دو جـان بـر لـبـیـم ** آه یـاور مـکـتـبـیـم ** آه لالـۀ زیـنـبـیـم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

گـفـتـه مـادر شویـم نـوکـر تو            کـه بـمـانــیـم فـقــط یــاور تـو

داده بر ما شب سرخ عـاشور            درس جنگ آوری خـواهر تو

آه ای غـریب و تنها ** آه بـده یـابن الـزهـرا ** آه اذن مـیـدان ما را

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

************* عبدالله بن الحسن علیه السلام ************

درد تو آتـشـی شـد بـه سـیـنـه            آخـرِ کـار عـاشــق هـمــیــنـه

شـده آغــوش تـو قــتــلــگـــاهِ            یـــادگــار غــریـب مــدیــنـــه

آه منکه عـبـداللـهـم ** آه در مثـل چـون مـاهـم ** آه یـار ثـارالـلـهـم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

بـر عـمــو بـوده ام نــور دیــده            قـامت صبـر من شـد خـمـیـده

شـد بـه راه دفـــاع از ولایـت            دست من چون ابوالفضل بریده

آه عـاشـق بی دستـم ** آه با شهـادت مـستـم ** آه کـربـلایـی هـستـم

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

************** حضرت قاسم علیه السلام ************

نـوجـوانِ حـسـیـن، یـار دلدار            ای بــسـیـجـیِّ مـیــدان ایـثـار

قـاسـم ابن الحـسن، جـان عمه            ای نـبـردت شـبـیـه عـلـمــدار

آه ای عـقــیــق یــمـن ** آه ای گــل یــاسـمـن ** آه یـادگــار حـسـن

یا قـاسـم ابن الحـسـن، یا قـاسـم ابن الحـسـن، یا قـاسـم ابن الحـسـن(۲)

*******************************************

داغـت آتـش زنـد بـر خـیـامـم            ای رُخـت قـرص ماه تـمـامـم

پا مـکـش بر زمین تا نـگـردم            مـن خـجـالـت زده از امــامـم

ای عـاشـق دیریـنـه ** ای صیـد دام کـیـنـه ** آه ای شکـسـته سیـنه

یا قـاسـم ابن الحـسـن، یا قـاسـم ابن الحـسـن، یا قـاسـم ابن الحـسـن(۲)

************ حضرت علی اصغر علیه السلام **********

من کـیَـم؟ نـور چـشــم ربـابـم            شـد عـروجـم از آغـوش بـابـم

شـدّت تــشـنـگـی بـرده تــابـم            غــنچـۀ سرخِ نــاخــورده آبــم

وای، تیر و این خنجرم ** شد، غرقِ خون پیکرم ** وای، از دل مادرم

آه یـا عـلـیِّ اصـغــر؛ آه یـا عــلـیِّ اصـغــر؛ آه یـا عـلـیِّ اصـغــر(۲)

*******************************************

ای فــدایِ رخِ حــق پــرسـتـت           چهـرۀ خـونی و پُر شکـستـت

کو عـمـو تا ببـیـنـد که اینسان            دست و پا میـزنم روی دستت

خون،می زند فوّاره ** از،حنجر شیر خواره ** شد،حلقِ من صد پاره

آه یـا عـلـیِّ اصـغــر؛ آه یـا عــلـیِّ اصـغــر؛ آه یـا عـلـیِّ اصـغــر(۲)

************ حضرت علی اکبر علیه السلام ***********

صیـد اعـدا شـدی ای عـزیـزم            همچو گل وا شدی ای عزیزم

بسکه خوردی تو شمشیر و نیزه            اِربـاً اِربـاً شـدی ای عــزیـزم

آه، لالـۀ پـرپــرم ** آه، شـبـه پـیـغــمــبـرم ** آه، ای عــلـی اکـبــرم

یـا ولـدی یا مـظـلـوم، یـا ولـدی یـا مـظـلـوم، یـا ولـدی یـا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

بی حـد است کـیـنـۀ دشـمن تـو            بـه گـواهـیِ ایـن جــوشـن تـو

اُمّ لـیــلا الـــهـــی نــبــیـــنـــد            که شـده قـطـعـه قـطـعه تن تو

آه، نـور چـشم ترم ** آه، غـرق خـون پیکـرم ** آه، ای علی اکـبرم

یـا ولـدی یا مـظـلـوم، یـا ولـدی یـا مـظـلـوم، یـا ولـدی یـا مـظـلـوم (۲)

************* حضرت عباس علیه السلام ************

ای عـلـمـدار من یا ابـالـفـضل            میـر و سـالار من یا ابالـفـضل

ای سـپـهـدار من یا ابالـفـضل            یار و غمخوار من یا ابالفضل

در، خون نشسته سقا ** در، علقمه شد غوغا ** از، عطر و بوی زهرا

یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیـرَه، یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیـرَه، یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیــرَه (۲)

*******************************************

کرده خون گریه چشمان افلاک            بـر عـلـمـدارِ من بـا دل چـاک

نــالـۀ الـعــطـش در خــیـام و            ساقیِ تشنگان بر روی خـاک

آه، غـرق غـم ربابِ ** در، فکـرِ قدری آبِ ** آه، اصغرش بی تابِ

یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیـرَه، یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیـرَه، یـا قَـمَـرَ الـعَــشـیــرَه (۲)

************** مصائب شب عاشورا ***************

شب عاشور و وقت دعـا بـود            جـلـوه گـر نـور ذات خـدا بود

آخـریـن لـحـظـه هـای وصـالِ            زیـنـب و شـاه کـربـبــلا بــود

آه، رود عصر فـردا ** در، مقـتـل کـربـلا ** سـر، بر روی نـیـزه ها

آه، مکن ای صبح طلوع؛ آه مکن ای صبح طلوع؛ آه، مکن ای صبح طلوع (۲)

*******************************************

خون بگرید ز غم دخت حیدر            کودکان در هراسند و مضطر

امشبی خـفـتـه در بین خـیـمـه            عـلی اصغـر در آغـوش مـادر

آه، شـود عـصر فـردا ** بـر، روی دست بابا ** او، صیـد تـیـر اعـدا

آه، مکن ای صبح طلوع؛ آه مکن ای صبح طلوع؛ آه، مکن ای صبح طلوع (۲)

*************** ظهر عاشورا؛ وداع ***************

آمـده وقـت انــدوه و غـمــهــا            یوسفا می روی سوی صحـرا

الـــوداع ای امــام غــریـــبــم            قـدری آهـستـه تر یـابن زهـرا

با، کام خشک و عطشان ** تو، می روی به میدان ** من، دیدگانم گریان

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

حق نگهـدارت ای جان جانان            من روم بر روی تل حسین جان

تـو بــرای وصــال حــبـیـبـت            می روی سوی مقتل حسین جان

ای، نـور حـیِّ یکـتـا ** ای، کـشتـۀ بـلـقـفا ** تو، می شوی سـر جـدا

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*************** مصائب شام غریبان **************

شـام غـمهـای زیـنـب رسـیـده            اینچـنین غـربـتی کـس نـدیـده

یک طرف کـودکـانِ در آتـش            یک طرف دلبری سر بُـریـده

آه، شام عاشورا شد ** آه، لاله گون صحرا شد ** آه، خون جگر زهرا شد

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

*******************************************

آتـش از خـیـمـه هـا زد زبـانه            دشمنان در جـفـا، وحـشـیـانـه

پـاسـخ غـربـتِ اهل بیت است            سـیـلـی و طـعـنـه و تـازیـانـه

شد، بر بنی فـاطـمـه ** بس، ظلم بی خـاتـمه ** کو، حـیـدرِ علـقـمه

یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم، یا سیـدی یا مـظـلـوم (۲)

: امتیاز

پخش سبک

بـاز در شـور و نـوای مـسـلـمـم            خونجگـر بهـر عـزای مـسـلـمـم

مـسـلـم آن اهل غـم و آه حـسـین            دومـیـن قــربـانـی راه حــسـیـن

---

یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

مـسـلـم آن نــور دل آل عــقــیـل            مــدح او نــور لـبـان جـبــرئـیـل

بـــیــن وادی بــــلا آواره بــــود            نیمه شب در کوچه ها آواره بود

از بصر جز خون دل جاری نکرد            غیر طوعه کس ورا یاری نکرد

شرمگین بود از امامش بالـیقـین            با زبانحال می گـفـت ایـنـچـنـیـن

یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

نیست اینجا رنگ و بویی از وفا            ای عـزیـز فـاطـمـه کـوفـه مـیــا

شـور مـاتـم در دلـم افـتـاده است            سنگ ها در دست ها آمـاده است

می خورم غصه در این شهر جفا            بهـر معـجـرهای آل مـصـطـفـی

بر سرت ای یـوسف خیـر الانـام            می خورد سنگ ستم از روی بام

یـا حسین کـوفـه میـا کـوفـه میـا (۲)

****************** ورود به کربلا ******************

بر غـریـبـی مبـتـلا شد کـاروان            وارد کــربـــبــلا شــد کـــاروان

پُــر ســتــاره آســمــان قــافــلــه            آسـمـان هم روضه خوان قـافـله

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

آه ای آلالــــه هــای نـــازنــیــن            « فـادخُـلـوهـا بِـسـلام آمـنـیـن»

الـسـلام ای دلــربــای عـالـمـیـن            زیـنـت دوش پـیـمـبـر یا حـسیـن

قـاسـم و عـبـدالله و جعـفـر سلام            ای ابالفضل ای علی اکـبر سلام

الـسـلام ای دخـتــران بـوتــراب            الـسـلام ای طـفـل زیـبای ربـاب

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

گرچـه با حـال پـریـشـان آمـدیـد            خوش به مهـمـانی جـانـان آمدید

می رسد روزی که گل پرپر شود            بین مـقـتـل شاه دین بی سـر شود

می شـود روزی بـراتـان آشکـار            غرق در خون جسم هفتاد و دو یار

اشک ریز و دلشکـسته می روید            سوی کـوفه دست بسته می روید

کـربــلا یـا کـربــلا یـا کـربــلا (۲)

************* حضرت رقیه سلام الله علیها **************

هـم نـوای اشـک و لالـه شد دلـم            خونجگـر بهـر سه ساله شد دلـم

کودکی اما به مـعـنـا پـیـر عـشق            گریه هایش در عمل تفسیر عشق

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

در خــرابــه شـد سـفـیـر کـربـلا            نـطـق گــویـای امــیــر کــربــلا

در دلش سـوز و نـوای عمه بود            گریه اش چون خطبه های عمه بود

چون دل شب یاد کرد از دلبرش            دلبرش، غم پرورش، تاج سرش

آنـقَــدَر زد نـالــه بـا حــال بـکــا            که خـرابـه شد خـودش کـربـبـلا

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

داد شیطان از کف خود تاب نحس            کلب بوسفیان پرید از خواب نحس

نــانـجــیــبـان حــرامــی آمــدنـد            عـده ای رومـی و شـامـی آمـدنـد

دیـد دخـتر بـزم، بـزم دلبـر است            یک سری در بین طشتی از زر است

تا که سر را دید از جان سیر شد            در همان لحـظه چو عمه پیر شد

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

************* طفلان زینب سلام الله علیها ***************

عطر غربت برد روحم را به عرش            شد سیه پوش دو لاله عرش و فرش

جان عالم زین مصائب بر لب است            خون جگر بر یوسفان زینب است

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

دو یَـلِ جـنـگـی ناب و بی مثـال            شیر دل، اما بسی کم سن و سال

پـیـرو خـط ولایـت هـر دوشـان            تـشنۀ فـیـض شهادت هر دوشان

هر دو سربـاز رشـیـد مکـتـبـنـد            وارث صبـر و وقـار زیـنــبـنــد

اِذن بـگـرفــتـنـد از مـولایـشــان            بـا طـنـیـن ذکـر یـا زهـرایـشـان

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

عـازم میدان شدند از راه عـشق            عاشقـانه گـرم سـوز و آه عـشق

بر غـم دلـبر دل و جـان باخـتـند            سر ز پـا در راه دین نـشناخـتـند

پس نمودند آن دو شیر بی نظیر            جان نثـار حضرت نعـم الامـیـر

گـشت زیـنب مـفـتـخـر نزد ولی            ماند شاه و خجلت از دخت علی

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

************** عبدالله بن الحسن علیه السلام **************

حرف رزم یک یتیم عاشق است            بزم، بـزم یک یتـیـم عاشق است

مــا کـه خــاک درگـه ثـارالّله یـم            مـیـهــمـان ســفــره عــبــدالّله یـم

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

ظهر گـرم تشنگی هم گـشت رد            سبط پـیغـمـبر غـریب و بی مـدد

قاتـل نـامـرد در کـف تـیـغ ننگ            می زنـد بر شیـشـه اسـلام سنگ

دسـت عـبـدالله دسـت عـمّـه بـود            زیـر لب مـرثـیـۀ غـم می سـرود

بـارالـهـا ای به درد من طـبـیـب            هست در مقتل عموی من غریب

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

دست خود را کرد از عـمه جـدا            رفت و در گودال دید آن بی حیا

کـرده قـصـد کـشـتـن مـولای او            هـسـتـی او، دیــن او، دنـیـای او

چون به دلبر کرد احساس خطر            دست خود را کرد مـردانه سپـر

گـفـت یـا اُمــاهُ یــاد یــاس کــرد            اقـتـدا بر حـضـرت عـبـاس کرد

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

************** حضرت قاسم علیه السلام ***************

مــن کــیـــم دلــــداده آل عـــبـــا            خاک پـای قـاسـم بـن الـمجـتـبـی

آن بسیجـی، نوجـوان راه عـشق            چون ابوفاضل به سوز و آه عشق

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

روضه قاسم، نوحه نجمه، دم حسین            هم حسن گوئیم امشب هم حسین

بهر میدان رفتن از راهی شگفت            هر طریقی بود اِذنش را گـرفت

بس حـمـاسه آفـریـد آن نوجـوان            که بُوَد قـاصر زبان از این بیان

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

نـاگـهـان افـتـاد از پـشـت فـرس            گفت عـمو جانم به فـریادم برس

شـاه دین آمد به بالـیـنـش به درد            پاک کرد از صورت او خاک و گرد

دیـد دارد می کـشد پـا بـر زمیـن            گفت ای جـانِ عمو، ای مه جبین

رفته ای در ابر خـون ای آفـتاب            من هم آیم از پی تو، خوش بخواب

ای عموجان، ای عموجان، ای عمو (۲)

************* حضرت علی اصغر علیه السلام *************

چون حسین آن کودک عطشان گرفت            در مثل رَحلی شد و قرآن گرفت

دیده شد در چـشم کـل عـالـمـیـن            مـاه پـاره بـر سـر دست حـسیـن

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

کودکی در حُـسن، زیبـاتر ز مـاه            بین خیمه مادرش در سـوز و آه

زنـده بود اما دگـر جـانی نداشت            داغی آخـر بر دل عـالَم گـذاشت

حجت الّه گـفـت بـر فـوج سـپـاه            کِی نموده، طِفـل بی جـانم گـناه؟

ای ستم هاتان شده از حد فـزون            خود بگـیرید و دهـید آبش کـنون

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

ابـن سـعـد بـی حـیــایِ بَــد دِلِــه            ناگـهـان فـریـاد زد بـر حـرمـلـه

بـی حـیا، کن تـیـر از چِـلّه روان            تا بگـیـرد جـان این دو بی امـان

اهـل خـیـمـه همنشین اشک و آه            حجتُ الّه گـرمِ صحـبت با سپـاه

ناگهان تیـری از آن جانب رسید            گوش تا گوش رضیعش را برید

لایی لایی؛ لایـی لایـی اصـغـرم (۲)

************* حضرت علی اکبر علیه السلام **************

بـاز زهــرایـی و عـاشـورایـی ام            مست، از عـطـر گـل لـیـلایـی ام

در تــمــام عــمــر عـبـد دلـبــرم            ســائــل کــوی عــلــیّ اکــبـــرم

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

مـاه لـیـلا، شـمـس تـابـان حـسین            دُرِ زیـبــا و درخــشـان حـسـیـن

جـلـوۀ احـمـد ز رویـش مـنجـلی            بر حـسـیـن بن عـلـی اول عـلـی

رفت میدان گفت آن شـیـر حـرم            سـبــط ثــارالّله، عــلــیّ اکــبــرم

با نبـردش شـور حـق آکـنـده شد            خـاطرات رزم حـیـدر زنـده شد

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

ناگهان در موج خون گفت این کلام            کی عزیز فـاطـمـه بـر تو سـلام

شـاه دیـن آمـد سـر نـعـش پـسـر            دیـد در احـوال او، شـق الـقـمـر

بـا بــلا آمـیـخـت اسـم اکـبــرش            اربـاً اربـا دیــد جــسـم اکـبــرش

جان ثـارُالله در خـون خـفـته بود            او همان جا اشهدش را گفته بود

ای عــلـیِّ اکــبــرم ای دلــبــرم (۲)

************* حضرت عباس علیه السلام ***************

دم به دم گـوئـیـم بـی حـد و عـدد            یـابن حـیـدر یا ابـوفـاضـل مــدد

الــســلام ای ســاقـــی جــام ولا            ای عــلــمــدار شـهـیــد کــربــلا

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

الـسـلام ای میـر و سـالار حسین            یـارِ غـمـخـوار و وفـادار حـسین

ای وفایت در دو عـالم بی قـرین            سر بـلـنـد از هـمـتـت اُمّ الـبـنـیـن

بوی عطـر یاس، یابن المرتضی            سیـدی عـبـاس، یابن الـمرتـضی

رفـتـه ای مـیـدان کـه آبـی آوری            چـونکه تو سـقـایـی و آب آوری

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

لیک در هنگام برگشت از جـفـا            هر دو دستت گشت از پیکر جدا

بسکه اینان بی حـیـایـنـد و بَـدَنـد            از جـفا تیـری به چـشمانت زدند

ناله داری گوئـیا بر روی خـاک            تـا قـیـامـت یا اخـا ادرک اخـاک

آبِ مشکت ریخت چون روی زمین            شد خجـل از فـاطـمـه اُمّ البـنـیـن

یا ابالـفـضل یا ابـوفـاضـل مــدد (۲)

*************** مصائب شب عاشورا ******************

می رسید از هر طرف در خیمه ها            بوی عـطـرِ ذکـر و قـرآن و دعا

چون که زینب بست قامت، بر همه            زنــده شـد یــاد نـمــاز فــاطـمــه

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

وَه چه شوری و چه حالی در حرم            مـی گـرفــتــنــدی بـه یــا الله، دَم

گرچه هر کس در دعا بود و نماز            داشت با محبوب خود راز و نیاز

بـود، احــوالاتِ طـفـلـی دیــدنـی            نـالـه هـای غربـتـش بـشـنـیـدنـی

بـارالـهـا من سـه سـالـه دخـتـرم            دخـتـری بـابـایـی و غـم پـرورم

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

تا سحـر امشب به لب دارم دعـا            که مـکـن مـن را ز بـابـایـم جـدا

چونکه اینها شد دعای غـربتـش            شـد بـر آورده رقـیــه حـاجـتـش

راه غـم با یـکـدگـر کـردند طـی            او پـیــاده بـود و بـابـا روی نِـی

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

**************** ظهر عاشورا؛ وداع *****************

بـر دلـم شـور خـدایـی مـی رسـد            بـوی جـانـسوز جـدایـی می رسد

ای فـدای دیـن و مکـتـب الـوداع            ای تـمـام هـسـتِ زیـنـب الـوداع

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

طایرا گر چه رَوی از این چمن            لیک دارم با تو یک جمله سخـن

می رَوی گر از بـرم بـی واهـمه            قـدری آهـسـتـه عـزیـز فـاطـمـه

صبر کن قـرآن بگـیرم بر سرت            جـای مـادر، من ببوسم حنجـرت

آه چـشـم عـاشـقـان خـونـبـار شد            روضـه ام از حـال زارِ یـار شـد

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

من که دل از غـیر دلبـر بَر کَـنَم            خواهم از سوز درون حرفی زنم

کاش آن خواهر نمی زد بوسه ای            کاش بر حنجـر نمی زد بوسه ای

هر چه زد خنجر به حنجر از جفا            سـر نگـردیـد از تن سـرور جـدا

شمر چون آن صحنه در گودال دید            لاجرم از پشت سر، سر را برید

الوداع ای تشنه لب ای بی کـفن (۲)

**************** مصائب شام غریبان *****************

شـام ماتـم های زینـب شد شروع            تازه عاشورای زینب شد شروع

خیمه ها در آتش و طفلان حزین            خـفـتـه بین خـون یـل اُمّ الـبـنـیـن

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

مـادران بـی پـسر در اضطـراب            خونِ دل جاری ز چشمان رباب

با دلی محزون و چشمی خون فشان            مـی دهـد گـهـوارۀ خـالـی تـکـان

آن طرف تر شرح داغی دیگر است            هرکه را بینی ز ماتم مضطر است

همچو کعبه، دختر زهـرا مطاف            کودکان اطراف زینب در طواف

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

کِی عزیز حـیـدر و زهـرا ببـین            گـوش هـای خـونـی ما را بـبـیـن

عمه جان ای وای ما، ای وای ما            دشـمـنـان بـردنـد زیــورهای مـا

ظـلم ها شد بی کـرانـه عـمه جان            ما کـجـا و تـازیـانـه عـمـه جـان

جسم ثـارالله بی سر غـرق خـون            کاش می شد جان ما از تن برون

یـا حسین و یـا حسین و یـا حسین (۲)

: امتیاز

پخش سبک

تو سفـیـنـة النجاتی، سـاقـیِ آب حـیـاتی           کشته امر به معروف، تو قتیل العبراتی

الگوی هر مسلـمانی ** فـدای دین و قـرآنی ** بر جـسم عـالمی جانی

---

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

هرموقع میام به روضه، رنگی از خدا میگیرم           آخرِش مثل شهیدا، از تو کربلا میگیرم

می کُـشی تو مرا آخـر ** ای گـل لالـۀ پـرپـر ** ثـارالله، دلبر بی سـر

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************** مسلم بن عقیل علیه السلام *************

بر درخت آرزوهام، غربت وغم زد شکوفه           جانِ زهرای سه ساله، یا حسین میا به کوفه

مسلِمِت بی کس و کاره ** باران از دیده میباره ** معراجش بر سر داره

یا حسین تو میا کوفه، یا حسین تو میا کـوفه، یا حسین تو میا کـوفه (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

 نیمه شب در کوچه های، کوفه تنها و غریبم           غصّه دارِ غربتِ تو، هستم ای یار و حبیبم

من که جان بر لبت هستم ** فدای مکتبت هستم ** محزونِ زینبت هستم

یا حسین تو میا کوفه، یا حسین تو میا کـوفه، یا حسین تو میا کـوفه (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

**************** ورود به کربلا ******************

رِزق عالم تا قیامت، سوز و غربت و بلا شد           حـاجـیِ امّ اَبـیـهــا، واردِ کــربــبـلا شـد

بارَد از دیده ها باران ** آمده موسمِ هجران ** داری ای کربلا مهمان

کـربـلا سـرورت آمـد، کـربـلا دلـبـرت آمـد، کـربـلا کـوثـرت آمد (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

از زمانی که در این دشت، قافله شد کربلایی           حضرت ام المصائب، کرده احساس جدایی

گوئیا بیند آن خواهر ** در مقتل پیکری بی سر ** مجروح و لاله گون حنجر

کـربـلا سـرورت آمـد، کـربـلا دلـبـرت آمـد، کـربـلا کـوثـرت آمد (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************ حضرت رقیه سلام الله علیها *************

آخَرِش معلوم شد امشب، برکاتِ گریه هامان           عمّه جان بیا که از راه، رسیده مهمان برامان

پیش این دخـتـر تنها ** مهمـانی آمده بـابا ** رو لبـش ذکـر یا زهـرا

اَبَـتـا یا حسین مظلوم، اَبَـتـا یا حسین مظلوم، اَبَـتـا یا حسین مظلوم (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

باباجان منِ سه ساله، گناهم بگو چی بوده           همـۀ جـسم نحـیـفـم، مِثِـل مـادرت کبوده

من و این ظلم تحمیلی ** پیکر و صورت نیلی ** زنده شد یاد آن سیلی

اَبَـتـا یا حسین مظلوم، اَبَـتـا یا حسین مظلوم، اَبَـتـا یا حسین مظلوم (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************* طفلان زینب سلام الله علیها *************

در برابر لعینان، تا بِدَن برا حسین جان           دسته گلهای عـقـیـله، آمدن میـان میـدان

یا حسین سوز آواشان ** یا زهرا نور سیماشان ** یا حیدر ذکر لبهاشان

داعی جان جان به قربانت، داعی جان جان به قربانت، داعی جان جان به قربانت

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

هر دو مردِ جنگ و پیکار، هر دو محزونِ غم یار           هر دو شاگردانِ درسِ، رزم و پیکار علمدار

سربازی جان فـدا بودن ** در خـطّ مقـتـدا بودن ** لالـۀ کـربـلا بودن

داعی جان جان به قربانت، داعی جان جان به قربانت، داعی جان جان به قربانت

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************* عبدالله بن الحسن علیه السلام ************

بودم از روز ولادت، مست و مدهوشِ امامم           عاقـبت شد قـتلگـاهم، بین آغـوشِ امامـم

عبدالله، زادۀ شیرم ** طفلم و از غمِش پیرم ** دیگه از زندگی سیرم

ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

شکرحق دستم سپر شد، بردفاع ازجانِ رهبر           باصدای کودکانه، نعـره ام انا ابنُ حـیـدر

یا اُمّـا ذکر لبهایم ** بینِ خون غـرق غـمهایم ** زائـر روی زهـرایم

ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************** حضرت قاسم علیه السلام *************

ای عمو جانم اَمان از، ظلم و بیداد مدینه           سینه ام بشکسته گشت و، زنده شد یاد مدینه

کـشتۀ ظلم و بیدادم ** از فَرَس چونکه افتادم ** با لبِ تشنه جان دادم

ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

عمو جان برس دادم؛ افتادم به کنج میدان           زود بیا بالین من؛ تا ندادم ای عمو جان

ببین ای رهبر تنها ** خوردم من سنگ از این اعدا ** اَشهَدَم گشته یا زهرا

ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو، ای عمو جان فدای تو(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************ حضرت علی اصغر علیه السلام ***********

بهر حفظِ راه حقّ و، دین پیغمبر علی جان           مثل گل بر روی دستم، تو شدی پرپر علی جان

کُشتۀ راه دین گشتی ** نوحۀ مومنین گشتی ** سیراب از تیر کین گشتی

لالایی؛ لالایی اصغر، لالایی؛ لالایی اصغر، لالایی؛ لالایی اصغر(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

ای هماره از خدا و، بنده های او سلامت           با چه رویی ای علی جان، ببَرَم سوی خیامَت

من که غمپرورت هستم ** دلخون و مضطَرَت هستم ** خِجل از مادرت هستم

لالایی؛ لالایی اصغر، لالایی؛ لالایی اصغر، لالایی؛ لالایی اصغر(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************ حضرت علی اکبر علیه السلام ************

ای گل لیلا چرا تو، گشته ای پرپر ز کینه           گِریَم از داغ غمت ای، یوسف بشکسته سینه

گـشتی ای شبه پیغـمبر** فـدایِ مکـتب داور ** ولـدی ای عـلی اکـبر

پسرم؛ ای علی اکـبر، پسرم؛ ای علی اکـبر، پسرم؛ ای علی اکـبر (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

نور خورشید ولایت، از جمالت منجلی بود           جُرمَت این بوده عزیزم، نام زیبایت علی بود

گـرفـتـه جـان بابـایت ** پـیـکـر إِربـاً إِربـایـت ** فـدای سـوز آوایـت

پسرم؛ ای علی اکـبر، پسرم؛ ای علی اکـبر، پسرم؛ ای علی اکـبر (۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************* حضرت عباس علیه السلام *************

از جفا گشته جدا در، علقمه دست علمدار           خورده تیر فتنه ها بر، نرگسِ مست علمدار

بـی هـمـتا یا ابوفاضل ** ای سقّـا یا ابوفاضل ** یا مـولا یا ابوفاضل

یا مـولا یا ابـوفـاضل، یا مـولا یا ابـوفـاضل، یا مـولا یا ابـوفـاضل(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

در کنار نهر علقم، دادی از کف راهِ چاره           شد اُمیدت نا اُمید و، مشکِ آبت پاره پاره

پسرِ بوتـرابی تو ** العـطـش را جـوابی تو ** شرمـنده از رُبـابی تو

یا مـولا یا ابـوفـاضل، یا مـولا یا ابـوفـاضل، یا مـولا یا ابـوفـاضل(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

************** مصائب شب عاشورا ****************

شام تاسوعا رسیده، خون بُوَد جاری ز دیده           از غم یک سر بُریده، مادری قامت خمیده

می کـنـد نـاله و آوا ** هـمـراهِ حـیـدر و طاهـا ** واویـلا آه و واویـلا

واویــلا آه و  واویــلا، واویــلا آه و  واویــلا، واویــلا آه و  واویــلا(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

ای فدای کام خشک و، تشنۀ نور دو عینم           عصرِ فردا بین گودال، می‌شود بی‌سر حسینم

واویلا کارِ دل زاره ** واویلا گوش و گوشواره ** واویلا حنجر پاره

واویــلا آه و  واویــلا، واویــلا آه و  واویــلا، واویــلا آه و  واویــلا(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

*************** ظهر عاشورا؛ وداع ***************

هستم از داغ فِراقت، زار و دلخسته برادر           سوی میدان رو، ولیکن، قدری آهسته برادر

الوداع یاس و ریحانم ** الوداع جان و جانانم ** الـوداع یار عطشانم

مهلاً مهلا حسین جانم، مهلاً مهلا حسین جانم، مهلاً مهلا حسین جانم(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

خواهم اینک ماهِ رویِ، بَس نِکویت را ببوسم           از برای دل تسلّی من گـلویت را ببوسم

صبری کن ای به جسمم جان ** بر سرت با لبِ عطشان ** بگیرم آینه قرآن

مهلاً مهلا حسین جانم، مهلاً مهلا حسین جانم، مهلاً مهلا حسین جانم(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

*************** مصائب شام غریبان ***************

می کشد از خیمه های، فاطمی آتش زبانه           اهل بیت و کوهی از غم، کوفیان و تازیانه

 واویلا خیمۀ سوزان ** واویلا پیکری عریان ** واویلا مادری گریان

تسلیت؛ مهـدی زهـرا، تسلیت؛ مهـدی زهـرا، تسلیت؛ مهـدی زهـرا(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

********************************************

حک شده در قلب تاریخ، کینۀ مَنفورِ خولی           رأسِ شاهِ عالمین شد، راهی تنورِ خولی

واویلا خاک و خـاکستر ** واویلا گریۀ کـوثـر ** واویلا نـالـۀ مـادر

تسلیت؛ مهـدی زهـرا، تسلیت؛ مهـدی زهـرا، تسلیت؛ مهـدی زهـرا(۲)

یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله، یا مظلـوم ابـی عـبدالله (۲)

: امتیاز

پخش سبک                           حضرت مسلم بن عقیل علیه السلام

کوفه میا حسین جان، کوفه وفـا ندارد            کـوفی بی مـروت شـرم و حـیـا ندارد

گردد به شـهـر کـوفه مسلم فـدایت آقا            در کوچه های غـربت گِریَم برایت آقا

---

مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان

****************************************************

بنگر شدم خزانی ای روی تو بهـشتـم            ای کـاش از بـرایت نـامه نمی نـوشتـم

گـردیـده یابن زهرا در بین خیل أَعـدا            از بـهـر کـشتـن تـو تـیـغ عـدو مـهـیّـا

به روی بـامِ قـصـرِ ابن زیاد ملـعـون            می بینمت که گشتی غرقه به لُجّۀ خون

مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان

******************** ورود به کربلا ***********************

قلب علی و زهرا بر غصه مبـتلا شد            چون حاجی محمد وارد به کـربلا شد

او آمده که گـردد در راه حـق فـدایـی            زنده کـند ز خـونـش طریـقـت خـدایی

مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان

****************************************************

همراه خود در این راه او یاس و لاله دارد            سربازِ شیرخوار و طفل سه ساله دارد

خون حسین بریزد اینجا به روی صحرا            آری رَوَد به نیـزه رأسِ عـزیز زهـرا

ایـنـجـا تن وَلـیّ حق بی کـفـن بـمـانـد            زهرا در این مصیبت با گریه روضه خواند

مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان؛ مظلوم حسین حسین جان

**************** حضرت رقیه سلام الله علیها ******************

عـمه بیا که بابا مهمـانِ من شد امشب            به روی رَحلِ دامان قرآنِ من شد امشب

با گـوشِ جـان شـنـیـدم آوایِ آهِ زهـرا            ویرانه شد چراغان از نور ماهِ زهـرا

بـابا بـابا حسین جـان، بـابا بـابا حسین جـان، بـابا بابا حسین جـان، بابا بابا حسین جـان

****************************************************

ای جـلـوۀ جـمـال محـمـدی پـدر جـان            با سر به دیدنِ من خوش آمدی پدرجان

من که به شهرِ اشک و درد و بلا مقیمم            کی کرده؟ ای پدرجان در کودکی یتیمم

از داغ تو پدر جان آخـر شوم شهـیده            رَگهای گردنت را بگو چه کَس بریده

بـابا بـابـا حسین جـان، بـابا بـابا حسین جـان، بـابا بابا حسین جـان، بابا بابا حسین جـان

***************** طفلان زینب سلام الله علیها ******************

به عزت و شرافت ما نور هر دو عینیم            آلاله های زینب جان بر کفِ حـسینـیم

رزمنـده های راهِ عـشقِ ولایت هستیم            از موقع ولادت مَستِ شهادت هـستیم

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

جان می کنیم نثارِ نعـم الامیـرِ عطشان            جـان قابلی ندارد در راه حـفـظ قـرآن

ای یوسف پیـمـبـر هـسـتـیِّ ما فـدایت             واللهِ پیکـر ما خـاک است زیـرِ پایت

این است حاجت ما با قلب پُر شـراره            مست از می تو گردیم با جسم پاره پاره

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

***************** عبدالله بن الحسن علیه السلام *****************

عـبـداله م عـمو جان روحـم هوایی تو            با کام خشک و عطشان هستم فداییِ تو

تا که ز جان شنـیدم آوای سوز و آهت            من پَر زدم ز خیمه بر بام قـتـلگـاهت

عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان

*****************************************************

دستم ز دست عمه چون که عمو جدا شد            دیگر دلم ز قـیـد این زنـدگـی رها شد

در پیش فـتنه های رَذلانِ کـوفه و شام            سَر می دهم عموجان تا زنده گردد اسلام

بنگر عمو ز داغت من اشک دیده دارم            در وادی ولایـت دسـتِ بــریــده دارم

عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان

****************** حضرت قاسم علیه السلام ******************

من قاسمم عـمـوجان فرزند مجـتـبـایم           در سنِ نـوجـوانی جـانـبـاز کـربـلایـم

بگذار تا عمو جان، گَردم تو را فدایی            ای مظهـرِ خدایی خـورشیـد کـربلایی

عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان

*****************************************************

در جَنگِ اهلِ فتنه، ای نور حیِّ سبحان            سینه شکسته گردم در زیر سُـمِ اَسبان

گرچه ز شور رزمم دشمن شود زمین گیر            بر پیکرم نشیند تیر و سنان و شمشیر

عـشـق تو در نـهـادم ای قـبـلـۀ مُـرادم            از روی زین فتادم عمو بِرِس به دادم

عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان، عمو عمو حسین جان

**************** حضرت علی اصغر علیه السلام ****************

ای طفل شیرخواره لای لای علی اصغر            حلق تو پاره پاره لای لای علی اصغر

بر حالَت ای ستاره گِریَد دو چشم مهتاب            با تیر آن حرامی آخر شدی تو سیراب

لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر

*****************************************************

ای گـل فدای عطرِ قُدسی و جـاودانت            پرپـر زدی به روی دستـانِ باغـبـانت

آتش زدی ز داغت بر این دلم عزیزم            لـبـخـنـدِ آخـر تـو شـد قـاتـلـم عـزیـزم

گریان شدند بر تو اهل حـرم به خیمه            آخر تو را بدین حال چه سان بَرم به خیمه؟

لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر، لای لای علیِّ اصغر

**************** حضرت علی اکبر علیه السلام *****************

ای یـاس پـرپـر مـن عـلـی اکـبـر مـن            شِـبــه پـیـمــبـر مـن عـلـی اکـبـر مـن

از داغت ای علی جان گریان دو چشمِ بابا            از لطفِ تیغ و نیزه گشتی تو ارباً اربا

جـانـم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر

*****************************************************

تیر غمت علی جان بر قلب من نشسته            آیـیـنـۀ دلـم را سـنـگ بــلا شـکـسـتـه

کوفی به حال و روز یک پاره تن بخندد            من غرق اشک و آهم لشگر به من بخندد

قبل از بهشتِ گودال از من بَقا گرفتند            با کُشتَنَت علی جان، جانِ مرا گرفـتند

جـانـم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر، جـانــم عــلـیِّ اکــبـر

***************** حضرت عباس علیه السلام ******************

جان تو ای علمدار در راه دین فدا شد            غرقه به خون شدی و دست از تنت جدا شد

با فرق غرق خونت دادی ز جان سلامم            ای خفته در یَمِ خون سقای تشنه کامم

ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل

*****************************************************

زینب میان خـیـمه آه از غـمت کـشیده            جسمت ز تیر دشمن چون مشک تو دریده

جا دارد أَر گریبان گردد زماتمت چاک            افتاده ای ز مرکب بی دست بر روی خاک

با پهلـوی شکـسته با قـد و قـامت خـم            زهـرا به دیدن تو آمد ز عـرش اعظم

ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل، ادرک اخا ابا الـفضل

****************** مصائب شب عاشورا *********************

تا به سحر بگریند زهـرا و آل حـیـدر            آمـد شب وداعِ یک خـواهـر و بـرادر

هستند این دو محزون بر یکدگر چو مجنون            فردا شود حسینـش غرقه به لُجّۀ خـون

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

امشب وجود خواهر پر شور و سوز و آوا            فـردا سـر بـرادر بـر نـیـزه های أعـدا

امشب حزینه خواهر غرق شکوه و اِجلال            فردا تنِ برادر بی سر به خـاک گودال

امشب گل رباب است در بین گاهواره            فردا خورد سه شعبه بر حلق شیرخواره

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

****************** مصائب روز عاشورا *********************

روز دهم ز مـاه اشـک و عـزا رسیده            امروز عزیز زهرا گردد سرش بریده

امـروز از آسمان ها بانـگ عـزا بیاید            آوای جــانـگــداز، واغــربـتــا بـیــایـد

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

احـمـد ز آسمانها گـیـرد سـراغ فرزند            زهرا زند به گودال بر سر ز داغ فرزند

ای بی حیا، حـیا کن از ذات حیِّ داور            بس کن دگر حرامی خَنجر مزن به حَنجر

 گر می بُری سَرش را از جور و ظلم و کینه            با چکمه ات تو دیگر ضربه نزن به سینه

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

******************* ظهر عاشورا؛ وداع ********************

ای که مرا توئی جان آهسته تر حسین جان            زینب بُوَد پریشان آهسته تر حسین جان

ای در میانِ گودال خَـدّالـتَـریبِ زینب            شَیبُ الخضیبِ زینب یار غریبِ زینب

مهلاً مهلا حسین جان؛ یابن الزهرا حسین جان؛ مهلاً مهلا حسین جان؛ یابن الزهرا حسین جان

*****************************************************

بعد از تو پیکر ما گردد کـبود و نـیلی            دشمن ز ما کِشَد ناز با ضربه های سیلی

صبری کن ای برادر ای جان فدای رویت            تا که زنم در این دَم گلبوسه بر گلویت

بـرو عـزیز زهـرا، ای قـبـله گاهِ آمال            قـرار بـعـدیِ مـا فــردا مـیـان گــودال

مهلاً مهلا حسین جان؛ یابن الزهرا حسین جان؛ مهلاً مهلا حسین جان؛ یابن الزهرا حسین جان

****************** مصائب قتلگاه سیدالشهدا ******************

ای زادۀ پـیـمـبـر آیـا تـویـی حـسـیـنـم            ای پاره پاره پـیکـر آیا تـویی حـسیـنم

گشتم کنار جسمت در قتلگه زمین گیر            شد پیکرت کفن پوش از سنگ و تیر و شمشیر

حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا

*****************************************************

شنیده ام به گـودال بس پرده ها دریدند            رأس تو را حسینم چون از قفا بُریدند

جسم تو زیر نورِ خورشیدِ داغ و سوزان            جسم من و سه ساله نیلی ز جورِ عدوان

بر خـیـز و کن نظاره، ای دلـبر یگانه            از تو جـدا نـمـودنـد ما را به تـازیـانه

حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا؛ حـسین عزیز زهـرا

******************* مصائب شام غریبان ********************

از خیمه ها حسین جان آتش زند زبانه            از ما عدو کِشَد ناز با ضرب تازیـانه

آهـم رَوَد بـرادر از داغ تو به افـلاک            رأست به راهِ کوفه جسم تو بر روی خاک

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

طفلان بی پناهت حیران به دشت و صحرا            در خیمه های سوزان ذکر همه یا زهرا

در بین آتش و دود بر سر زنان سکینه            زنـده شـده دوبـاره یــادِ غــمِ مـدیــنــه

یـادِ دَمی که شعله از در زبانه می زد            دشمن گـلِ عـلـی را با تـازیانه می زد

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

**************** مصائب ورود اهل بیت به کوفه ****************
خورشید بی مثالم بـرادرم حسین جان            غرقه به خون هلالم برادرم حسین جان

گرچه زِ مـاتـم تو ای دلـبـرم خـمـیـدم            با ذوالـفـقار خـطبه از فـتنه سر بریدم

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

گرچه به من رسیده کوه بلا حسین جان            کوفه شد از کلامم کرببلا حسین جان

با من اگر نگـویی حـرفـی دگر برادر            از نِی بگو کلامی با این سه ساله دختر

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا

*****************************************************

نـور دو دیـدۀ من منـزل مبارکـت بـاد            ای سر بـریـدۀ من منـزل مبارکت باد

چون در میان گودال خنجر ز کینه خوردی            آه ای غریب مادر لب تشنه جان سپردی

حسین خدانگهدار غم شد به سینه غالب            قـرار بـعـدیِ مـا در بَـزمِ دِیـرِ راهـب

واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا،  واویــلــتــا واویــــلا، واویــلــتــا واویـــلا